Zapraszamy na wystawę malarstwa Leszka Jampolskiego (1955-2024) – Dotyk Dalekiego Wschodu
Leszek Jampolski edukację artystyczną rozpoczął w Moskiewskiej Akademii Sztuki w 1975 r., kontynuując potem studia
w warszawskiej ASP na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Ludwika Maciąga. W 1981 uzyskał dyplom z malarstwa i projektowania struktur wizualnych pod kierunkiem prof. L. Maciąga i prof. R. Owickiego.
W 1983 roku tworzył Galerię BRAMA na terenie Uniwersytetu Warszawskiego, która w latach osiemdziesiątych stała się miejscem debiutu artystycznego twórców młodego pokolenia. Zwieńczeniem była realizacja wspólnie z Jarosławem M. Daszkiewiczem legendarnej już wystawy „Każdemu czasowi jego sztuka” – „ARSENAŁ 88” w warszawskiej Hali Gwardii, lub Red & White w 1989, Pologne 90. Przez następne lata zrealizował szereg wystaw młodej polskiej sztuki m.in. w USA, Japonii, Korei Płd., Belgii, RFN, Rosji. Jampolski był autorem lub współautorem ponad 150 wystaw i pokazów. Od 1993 pracował w mediach: TVP, Polskiego Radia, RDC, pełniąc szereg funkcji kierowniczych.
W roku 2003 definitywnie wycofał się z pracy na rzecz mediów, powracając do aktywnej twórczości artystycznej. Od tego czasu uczestniczył w wielu plenerach z udziałem czołowych polskich i międzynarodowych artystów. W swojej twórczości realizował projekty będące zapisem jego szerokich zainteresowań kulturą Dalekiego Wschodu, studium natury, pejzażu, świata filmu. Zawsze podkreślał, że jest malarzem kultywującym tradycje malarstwa klasycznego, bez potrzeby poszukiwania NOWEGO języka sztuki będącego bardziej zabiegiem marketingowym.
W latach 2000−2018 zrealizował cykle obrazów między innymi: Azja 2000−2018, Weranda 2015−2017, Iluzjon 2016, Wodny świat 2015−2019, Water & Tree 2018,
The River 2018, The CUBE 2016, The Garden 2010−2014, DRAGONS, czyli 7 smoków 2015−2018, NEO garden, W herbaciarni rycerz gejsza 2016−2019, Porcelana 2019.
Japonia w obrazach Jampolskiego
Pobyt w Japonii i Chinach, fascynacja kulturą Dalekiego Wschodu, tajemniczą, nie zawsze zrozumiałą dla Europejczyków sprawiły, że każdy jego obraz z tego cyklu to ukłon w kierunku tamtejszej sztuki, tamtejszego kanonu piękna, poszanowania tradycji, określonych zasad. Precyzja malarska i wielość użytych technik potwierdza jego kunszt i miłość do tej tematyki.
„Moja twórczość nie jest próbą naśladowania tej specyficznej szkoły malarstwa, moja sztuka odnosi się bardziej do symboliki i znaków. To bardziej kontemplacja natury niż jej odwzorowanie” – mówił artysta.
Nam, Europejczykom, trudno wniknąć w wielowiekową mentalność i tradycję, zwyczaje i filozofię życia w Japonii. W przeciwieństwie do europejskiego egocentrycznego podejścia do świata dla kultury Wschodu najważniejsza jest natura, wobec której czują ogromną pokorę i szacunek. Także dla Jampolskiego pejzaż był źródłem wszystkiego co daje początek i koniec.
Artystę intrygowały azjatyckie kanony piękna i kobiecej urody. W swoich obrazach starał się oddać tajemniczą aurę otaczającą egzotyczne Azjatki. Jest to druga wystawa artysty w Fangorówce, na której prezentujemy wybrane obrazy związane z kulturą japońską powstałe na przestrzeni ostatnich 20 lat.
